Zo ervaren CHANGERS de dood van een geliefde.

Hoe beleeft een CHANGER de dood van een geliefde was mijn vraag in de We are the CHANGE-Community rond Allerheiligen en Allerzielen rond thema thema bewustzijn?

Door Gina De Groote Laatste update 7 nov, 2023 244

Het verlies van een dierbare doet ons bewust-zijn van het belang van #bewustzijn. Het waarderen van elk moment dat we hebben en hoe kostbaar het leven werkelijk is.

Het verdriet is enorm, maar mag er zijn. Want het inspireert om bewuster te leven, om meer liefde te tonen en om elke dag dankbaar te zijn voor de mensen om ons heen. Het is een herinnering dat we nooit weten hoeveel tijd we met elkaar hebben en dat het essentieel is om elkaars aanwezigheid te koesteren.

Ik wens jullie allemaal alvast een warm en verbindend Allerheiligen.

Peter Michielsen

Het grootste echte verdriet heb ik beleefd bij het verlies van mijn vader! Hier had ik echt wel heel veel last van!

Maar er volgden nog meer, mijn moeder die in haar slaap is overleden. Ze had al een tijde geen plezier meer in het leven, het was een verlossing voor haarzelf en daar konden wij mee leven. Een jaar later stief mijn zus op 56 jarige leeftijd wat ik als zeer confronterend en heftig heb ervaren. Dan wee jaar later mijn nichtje, de dochter van mijn overleden zus die op de verjaardag van haar moeder is overgegaan aan de gevolgen van kanker op 32 jarige leeftijd!

Wat ik van geleerd heb is dat verdriet telkens anders voelt, dat je telkens anders reageert en dat er telkens iets van jezelf ontnomen wordt en dat je toch weer dingen van jezelf terug vindt. Het was en is een heel leerzaam proces. Zij leven voort ergens? Maar zeker in mijn hart

Veronika Rutten

Het is eerst de hel , schuldgevoel , niet meer willen leven , angsten voor andere kinderen , vechten , boosheid , massa s verdriet ,… natuurlijk als het plots is . Daarna komt er acceptatie en focus op het nu en dankbaarheid voor alles wat er wel nog is . Dan komt er opnieuw de verbinding met je dierbare , tekens, boodschappen , gevoel van aanwezigheid en verbinding

en verbinding met andere overledenen , besef dat dood ene illusie is . Verwerking door kunst : muziek , schilderen , puzzelen ,… beseffen dat je kan vechten of het beste maken van je verdere leven

Carolien Flecijn

Dood, overleven, verder leven …

Eerst

is er het afscheid: nog een laatste keer…, nog een allerlaatste keer, nog een blik op het dode lichaampje. Alle detais willen vasthouden om nooit te vergeten. Ik blijf je graag zien.

Vaarwel lief kind …

Daarna

afzien, schreinend rauwe rouw, overrompeling. ” Hoe lang moet ik nog verder? Zo oneerlijk. Ik heb levenslang gekregen …. ik heb niets misdaan! Of toch? Wat als ik …?

En tegelijk een dankbaar terugdenken aan die mooie tijd samen. Incorporeren wat ik van haar leerde zelf uitstralen

Dankjewel Eva!

Dan

op zoek gaan: wat is ‘dood’?

Wat is het voor haar, is ze nu ‘daar’,wacht ze op mij?

Boeken lezen, mensen spreken die het konden ervaren tijdens een BDE. Eigen ervaringen met buiten lichamelijk bewustzijn …. inspiratie toelaten van ‘gene zijde’. Boeken schrijven over haar en over andere supergevoelige kinderen.

An Michiels

Lid worden van deze prachtige community?

Abonnee worden van het YouTube-kanaal?

Author: Gina De Groote

Uitgever en hoofdredactrice van het online platform met community We are the CHANGE, vroeger CHANGE-magazine. Auteur van het boek My CHANGE. Ook bezielster van het platform DoodGelukkig.