De andere kijk op het Corona-virus: Doodsgevaar of kans op een nieuw leven?
Dr. Eduard Vanden Bogaert was een vaste columnist in CHANGE magazine en is ook nu regelmatig te lezen op het platform We are the CHANGE,. Een CHANGER in hart en nieren.
Mogelijk tracht het virus ons erop te wijzen dat één en ander fout loopt in China en de rest van de wereld
Het ideogram voor het woord “crisis” bestaat in het Chinees uit 2 karakters, waarvan het ene “gevaar” betekent, het andere “kans”.
Alle leven is sensitief en alle levende organismen, inclusief virussen, wisselen voortdurend sensitieve en vitale informatie met elkaar uit. Verhinderen dat vitale, sensitieve informatie wordt uitgewisseld, staat gelijk aan handelen op een manier die levensbedreigend kan zijn!
Zoals Claude Bernard terecht zei: “De microbe op zich is niks, het milieu is alles”.
Laten we daarom de voedingsbodem voor de besmettelijkheid en dodelijkheid van dit nieuwe Coronavirus COVID19 even onder de loupe nemen. Meer nog, laten we onze ogen openen voor wat het virus ons laat zien: het doel, de betekenis en de wijsheid die erachter schuilen.
Onderstaande decodering is geenszins bedoeld als kritiek op wie of wat dan ook. Het is een uitnodiging om even door een andere bril te kijken, om het nocebo-effect te voorkomen van de paniek en de angst die sommigen uitvergroten en anderen net willen verhullen, om de besmetting en de morbiditeit van het virus te temperen en het genezingsproces van allen te faciliteren.
1. De historiek: Het politiek-economisch-sociaal milieu
De geschiedenis leert ons over opeenvolgende rijken en heerschappijen, die allemaal op elkaar lijken als het gaat om autoritarisme, ondoorzichtigheid, controledrang en repressie met geweld.
De oude « Middenrijken », later bekeerd tot het communisme in het geval van China, tot de islam in het geval van Perzië of tot het christendom in het geval van Rome, vormen jammer genoeg geen uitzondering op die regel.
China ambieert de eerste plaats in de ranglijst van economische en militaire wereldmachten, dit terwijl de politieke en economische context op zijn zachtst gezegd kwetsbaar is: de akkoorden en een op termijn onhoudbare handelsoorlog met de VS, rellen in Hong Kong, Tsai Ing-wen die zegeviert in Taiwan, en nu de economische stilstand sinds de corona-uitbraak medio januari.
17 jaar na SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome, oftewel : ernstig acuut ademhalingssysndroom) haalt de communistische partij alles uit de kast qua financiële en materiële middelen om haar « legitimiteit » te vrijwaren. Of de ondernomen actie relevant is of de menselijke kostenfactor aanvaardbaar, doet er niet toe. Getuigen daarvan alleen al de twee prefab-ziekenhuizen, goed voor 1000 bedden, die in 10 dagen tijd werden opgetrokken.
Het duivelspact dat het Chinese volk 30 jaar geleden, na Tiananmen, murw geslagen en in onderdanig vertrouwen, sloot met de dictatoriale Staatspartij, die veiligheid, welvaart en nationale fierheid zou garanderen, is hiermee de facto verbroken. Het volk is boos en staat op tegen de meedogenloze controlezucht van de overheid. Vrijheid van meningsuiting via internet wordt gefnuikt en het voorheen al vaak misbruikte vrij verkeer van personen heeft een dieptepunt bereikt.
Een reisverbod invoeren zowel binnen als buiten de landsgrenzen, vlak vóór de Chinezen hun Nieuwjaar zouden vieren, kon niet anders dan in slechte aarde vallen. Het Chinese Nieuwjaar is niet alleen een van de belangrijkste feestdagen van het jaar, zich verplaatsen is ook een wezenlijk onderdeel van de festiviteiten.
Een interessante vaststelling is dat nagenoeg alle griepvirussen bij dieren en mensen, en ook andere virale epidemieën, hun oorsprong vonden in China of in Afrika, meer bepaald in steden die kampen met explosieve groei, overbevolking, opstopping en onmenselijke omstandigheden, waar de lucht letterlijk en figuurlijk toxisch wordt.
Zelfs de Spaanse griep was qua oorsprong Aziatisch. Haar verwarrende benaming heeft ze te danken aan het feit dat Spanje niet deelnam aan de Eerste Wereldoorlog en als eerste de gegevens met betrekking tot deze epidemie publiceerde. In Frankrijk werden de ziektecijfers angstvallig geheim gehouden opdat de vijand geen lucht kreeg van de verzwakking van het Franse leger. Deze apocalyptische epidemie sloeg toe meteen na de Eerste Wereldoorlog, op een bevolking die zwaar had geleden onder de terreur van oorlog, hongersnood en gevangenschap. In 1 jaar tijd maakte ze tussen de 20 en 40 miljoen dodelijke slachtoffers. Volgens het Institut Pasteur waren het er 30 miljoen, volgens sommige meer recente schattingen zelfs 100 miljoen. Ze prijkt in ieder geval bovenaan het lijstje van meest dodelijke pandemieën in de geschiedenis van de mensheid, samen met de pest, die met 34 miljoen (vastgestelde) doden zowat twee derde van de bevolking uitroeide in toenmalig Europa.
Het eerste oncontroleerbare geval van corona zou al in november 2019 zijn opgedoken in het epicentrum van de epidemie, de markt van Huanan, waar vis, zeevruchten en wild (vleermuizen, schubdieren, civetkatten, enz.) worden verhandeld. Huanan is gelegen in Wuhan, hoofdstad van de provincie Hubei, gelegen aan de blauwe rivier, de Yangzi Jiang (Yang Tsé), een essentiële hub voor het handelsvervoer en een van de belangrijkste industriële centra in China. Toeval of niet, het is ook de pioniersstad waar 5G werd uitgerold en zetel van het onderzoekscentrum voor militaire en medische virustoepassingen.
Mogelijk tracht het virus ons erop te wijzen dat één en ander fout loopt in China en de rest van de wereld.
De gevolgen van de stilgevallen Chinese economie, die goed is voor 17% van het BBP wereldwijd (tegenover 4% in 2003) en instaat voor 30% van de mondiale groei, laten zich nu al voelen. De bedrijfsschuld in China is torenhoog en de groei is op vandaag afhankelijker van de binnenlandse consumptie (60%) dan in 2003 (40%). Grote Amerikaanse concerns (Apple, Starbucks, McDonalds, Pizza Hut, KFC, …) hebben hun deuren gesloten. Hetzelfde geld voor een andere reus, FOX CONN, wereldwijd de grootste leverancier van elektronische componenten. De gevolgen zijn nu al niet te overzien in een heleboel landen die voor de bevoorrading van hun componenten of afgewerkte produkten afhangen van het label « made in China »: Airbus, Renault, PSA, Nissan, Toyota, Hyundai, Fiat, Chrysler … zagen zich verplicht hun assemblagefabrieken te sluiten, niet alleen in Azië, maar ook in Europa. Kleinhandels, restaurants en scholen blijven dicht.
De wereld draait niet langer. Alles valt stil!
Intussen is in China ook handelsreus Alibaba in de greep van de epidemie.
Alles moet eraan geloven: eerst de Aziatische beurzen, inmiddels ook de wereldbeurzen, de prijs per vat ruwe olie, belangrijk importproduct voor China, luxemerken, tour operators, de hele sector van vakantie- en vrijetijdsbesteding. Op de Zijderoute worden de kaarten grondig opnieuw geschud door het Coronavirus. Voor een dertigtal landen, waaronder Duitsland, is China de belangrijkste exportbestemming.
De medische en economische pandemie, faillissementen, technische werkloosheid en wereldwijde recessie zijn nu een feit. 77 miljoen Chinezen, 60 miljoen Italianen en nu ook 46 miljoen Spanjaarden kregen huisarrest en leefden of leven in een toestand van gedwongen isolement. Waar mogelijk, doen ze hooguit wat telewerk. Rusland sluit zijn grenzen. In de VS komen buitenlanders, Chinezen en Europeanen, het land niet in, terwijl gerepatrieerde reizigers in quarantaine worden geplaatst. In Azië, maar ook elders, liggen cruiseschepen zoals de Diamondbacks Princess (621 mensen besmet, 2 doden) roerloos aangemeerd aan de kaai. Duizenden passagiers mogen hun hut niet verlaten.
Vluchten van en naar China werden door 70 maatschappijen opgeschort, terwijl 50 ze terugschroefden, waardoor 20 miljoen Chinese en andere toeristen van hun reizen moesten afzien. Macao, de economische long van de regio, sloot zijn casino’s. Voor de komende maanden worden handelsbeurzen en internationale sportwedstrijden afgelast (wereldbeker skiën, grand prix, voetbalkampioenschap, …), zowel in China als daarbuiten, en Japan houdt nu al zijn hart vast voor de Olympische Spelen. Israël sloot zijn grenzen en voerde verplichte zelfisolatie in. Zelfisolatie werd ook het motto in Italië, en enkel zaken open waar minstens 1m afstand kan blijven tussen klanten en verkopers mochten open blijven. Pasjes werden ingevoerd voor mensen die zich verplaatsen en overtreders krijgen een boete of zelfs gevangenisstraffen. De taferelen die we zagen in China veroveren heel Europa, met Italië, Spanje, Frankrijk en België op kop. De VS, Canada en Brazilië, die dachten dat het Amerikaanse continent de dans zou kunnen ontspringen, zingen langzaam aan ook een toontje lager.
2. De overtuigingen: David en Goliath
David , het virus en Goliath, een wereldreus met voeten gemaakt van klei.
Wanneer iemand een probleem met de vinger duidt, kijkt de dwaas naar de vinger en denkt dat dat het probleem is. De wijze, echter, kijkt naar het echte probleem waarnaar de vinger wijst. Het coronavirus, de markt in Wuhan, de vleermuis, Dr. Li Wenliang zijn niet het probleem.
Het regime in Peking heeft ’s werelds grootste en dichtstbevolkte natie gesust met de zoete illusie onkwetsbaar te zijn en eindeloos te kunnen groeien op economisch vlak. Maar geld en macht maken noch gelukkig, noch gezond! De macht die uitgaat van geld, is niet meer dan een illusie, en hoogmoed komt voor de val.
Velen geloven nog steeds dat de grootmachten (CHINA, de VS, de USSR, de EU, BRAZILIË, …) die een cultuur in stand houden gebaseerd op leugens, beter in staat zijn om grote uitdagingen aan te gaan dan de echte democratieën, die “teveel praten en aarzelen”. Autoritaire leiders verbergen hun fouten om hun privileges en winsten te handhaven, terwijl het volk in een echte democratie zijn vertegenwoordigers aanspoort om hun fouten toe te geven en ze vervolgens in samenspraak aan te pakken.
Door de Nieuwjaarsfestiviteiten lam te leggen, hebben de Chinezen zich weliswaar onthouden van de buitenissige geldverspilling die er traditioneel mee gepaard gaat, maar waarmee ze geloven dat ze de welvaart zullen aantrekken voor het komende jaar. In hun ogen kan het dus niet anders dan slecht begonnen zijn.
Na de Democraten het zwijgen te hebben opgelegd, tweette die andere autoritaire leider, Donald Trump, demagoog die hij is, dat met de warmere lente de epidemie vanzelf zal stoppen! Niet de hogere temperaturen zullen het virus echter tegenhouden, bewijze zijn aanwezigheid in landen zoals Saoedi-Arabië, maar wel het fenomeen van mensen die met de lente weer ‘uitkomen’, zoals de blaadjes aan de bomen.
Na weken van afwezigheid, begaf Xi Jinping zich naar de Wuhan-regio, gewapend met mondmasker en steriele handschoenen, om daar zijn geloof te verkondigen dat China het microscopisch kleine Coronavirus zou verslaan.
Twee leiders van machtige wereldnaties bleken de transformerende kracht van de minuscule tegenstander, het virus, schromelijk te onderschatten. Is de wetenschap aan hun aandacht ontsnapt dat we 8% van ons DNA te danken hebben aan virussen die we in de loop van de evolutie in ons lichaam wisten te incorporeren?
De Pasteuriaanse overtuiging dat het virus de enige oorzaak van ziekte en dood is, is verleidelijk, geruststellend zelfs voor sommigen, maar jammer genoeg klopt ze niet!
Wetenschappers zijn het er vandaag over eens dat ziekten MULTIFACTORIEEL zijn: vitale, natuurlijke en menselijke kenmerken en eigenschappen van de omgeving, het milieu, genetisch polymorfisme, voedingsdeficiënties, gebrek aan rust, pathogene kiemen en dysbiose, stress, angsten, overtuigingen, identificaties, gebrek aan levensdoelen, zingeving en vooral Existentiële Wijsheid ….
De jonge Chinese oogarts, die zelf in goede gezondheid verkeerde en geloofde correct en in overeenstemming met de medische deontologie te handelen door aan de alarmbel te trekken, had geen idee dat hij zou botsen met de overtuigingen van het regime. Hij kon allerminst vermoeden welke schokgolf zou volgen op zijn waakzaamheid. Het was gewoon zijn plicht te waken over de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van het volk. Nooit had hij gedacht dat zijn woorden aan banden zouden worden gelegd of dat hij zou worden gesanctioneerd om zijn “arrogantie” om de publieke opinie in te lichten. Moge zijn ziel rusten in vrede, nu hij zijn laatste adem heeft uitgeblazen.
De WHO prees de “enorme vooruitgang van China” met de schijnbare, tijdelijke daling van het aantal gevallen, op basis van instructies om de cijfers te herzien. Bijna in dezelfde adem kondigde ze de aanbeveling af “hard op te treden” om de epidemie in te dammen. Regeringen lijken mensen gerust te stellen met maatregelen die moeten voorkomen dat risicopersonen het virus naar alle landen ter wereld verspreiden. Sommigen geloven dat de hele Chinese malaise ver van hun bed is, dat alles onder controle is en dat al die heisa overbodig is. Anderen wantrouwen niet alleen het gebrek aan transparantie in China, gelet op de precedenten, maar ook hun eigen leiders, die niet meer zijn dan prooien voor machtige lobby’s. Chinese winkels en restaurants – buiten China – lopen leeg en mensen steken spontaan de straat over zodra ze iemand spotten die Aziatisch oogt.
Sommigen geloven in een apocalyptische pandemie, net zoals destijds bij H1N1, terwijl anderen er vast van overtuigd zijn dat de Titanic onmogelijk kan zinken. Dit is echter niet langer een ver-van-mijn-bed-show. Het gebeurt in onze eigen achtertuin.
3. De beleving van de feiten: conflictueus
De amygdalae in onze hersenen zijn evolutionair geprogrammeerd om te reageren op onmiddellijke bedreigingen. Door alle koppen te richten naar secundaire problemen zoals veiligheid of epidemieën, kan je de aandacht afwenden van de problematiek ten gronde, namelijk het falende gezondheids- en welzijnsbeleid van de Naties en opkomende dictaturen.
De Chinese Staatspartij heeft 450 miljoen openbare en particuliere bewakingscamera’s met gezichtsherkenning van voorbijgangers en auto’s geïnstalleerd om de veiligheid officieel te garanderen en gevallen van onbetamelijk gedrag te voorkomen. Met de komst van 5G kunnen overheden allerhande (nog beter) de handel en wandel van ieder individu volgen, eender waar, eender wanneer.
Het Chinese volk voelt zich bekeken, gekneveld, gemuilkorfd, geterroriseerd, opgelicht en verraden door hun heersers. De censuur is moordend en maskers maken mensen monddood.
Dr. Li Wenliang, martelaar van het coronavirus, die alarm had geslagen over de gevaren van de opkomende epidemie, werd gearresteerd voor “VERSTORING VAN DE OPENBARE ORDE” en in de pas gehouden door militairen die precies weten hoe ze dat moeten doen. Mogelijk is het de druk die heeft bijgedragen aan zijn besmetting en zijn overlijden.
Blogger Chen Qiushi, die onderzoek deed naar het coronavirus in alle hotspots (ziekenhuizen, supermarkten, uitvaartcentra, families van slachtoffers, taxi’s, vrijwilligers, …), is op mysterieuze wijze verdwenen. De autoriteiten beweren dat hij “in quarantaine” werd geplaatst zonder enig communicatiemiddel omdat hij te veel tijd in de ziekenhuizen van Wuhan had doorgebracht. In afzondering plaatsen is één ding, maar waarom moesten ook alle communicatiekanalen worden afgesneden?
Het dubbele conflict van je niet mogen roeren en bang zijn dat je laatste uur heeft geslagen is de perfecte voedingsbodem voor het ontstaan van ziekte.
Temidden alle uitwassen, weerklinkt het gerommel van DE TOORN VAN DE volksDRAAK, die zich geïsoleerd voelt van binnen en van buiten, en haar vuur (koorts) verschroeit het land.
Alle leven is sensitief en alle levende organismen, inclusief virussen, wisselen voortdurend sensitieve en vitale informatie met elkaar uit. Verhinderen dat vitale, sensitieve informatie wordt uitgewisseld, staat gelijk aan handelen op een manier die levensbedreigend kan zijn!
Zoals Claude Bernard terecht zei: “De microbe op zich is niks, het milieu is alles”.
De microbe op zich is niks, het milieu is alles – Claude Bernard
Laten we daarom de voedingsbodem voor de besmettelijkheid en dodelijkheid van dit nieuwe Coronavirus COVID19 even onder de loupe nemen. Meer nog, laten we onze ogen openen voor wat het virus ons laat zien: het doel, de betekenis en de wijsheid die erachter schuilen.
Wat de decodering in deel 2 betreft, is geenszins bedoeld als kritiek op wie of wat dan ook. Het is een uitnodiging om even door een andere bril te kijken, om het nocebo-effect te voorkomen van de paniek en de angst die sommigen uitvergroten en anderen net willen verhullen, om de besmetting en de morbiditeit van het virus te temperen en het genezingsproces van allen te faciliteren.
Wordt morgen vervolgd.
Dank aan Martine Bogaerts voor de vertaling.
Meer lezen over dr Eduard Van den Bogaert? http://www.evidences.be