Ik sta niet alleen in mijn kijk op het leven en de dood. Het leven bestaat uit 2 momenten: geboren worden en sterven. Tussen beide momenten beleeft de ziel de vooraf gekozen levenslessen. Eenmaal die geleerd zijn is het tijd om weer te gaan van waar hij komt. In de reeks Doodgelukkige getuigenissen interview ik 27 gelijkgestemden, startend op Wim zijn sterfdag en eindigt op zijn geboortedag 9 mei. Eerder had ik een kort gesprek met deze CHANGERS die eenzelfde visie delen. Toen en nu met eenzelfde doe: de enorme angst voor de
dood verzachten.
Is de dood het einde of een nieuw begin?
Kan de confrontatie met de dood ons leven verdiepen?
Barbele Kindt van Compagnon de Route
Mijn broer stapte uit het leven. Zowel voor als na zijn zelfdoding ben ik door een rollercoaster aan emoties gegaan. Ik ervaar dat in het toelaten van emoties een grote genezingskracht zit. Elke emotie komt en gaat, en neemt in dat ‘gaan’ steeds wat mee. Emotie heeft een sterk helende kracht. Naast het toelaten is het ook van belang er niet in te blijven hangen.
Rose Marie Van Wijnsberghe van Joyccess
Voor mij is de dood een teruggaan naar huis. Ik heb op jonge leeftijd mijn vader verloren, en ik ben overtuigd dat hij er nog altijd is om ons te helpen. Dood voor mij is alleen je lichaam dat er niet meer is, maar de rest blijft
Claudine Drees van Sleepkompass
Paramhansa Yogananda, de eerste kriyayogameester die naar het Westen kwam, beweerde dat de dood de mooiste prijs is van het leven. Hij schreef dat de testen en de examens zich in het leven bevinden en dat daarna je ziel in een andere ‘astrale’ dimensie een mooie periode kan rusten. Deze uitspraak brengt me veel rust en maakt me sterk in vertrouwen.
Maaike Decock van Tarayogini
De confrontatie met de dood is voor mij een
moment waarop alles even stilstaat. In het
Westen is dit niet vanzelfsprekend: alles gaat zosnel. Stilstaan betekent weer even oog hebben voor wat écht belangrijk is. Volgens mij kunnen we hier veel leren van het Oosten waar men alle dagen stilstaat bij het stervensproces, het is een onderdeel van hun leven.vertrouwen.
Nancy Lamont van ProVita
Tien jaar geleden is mijn mémé overleden en is mijn leven 380 graden gedraaid, weliswaar in positieve zin. Iedere dag word ik geholpen, want ze zei me: “Vraag maar hé, want wij zitten hier aan de overkant werkloos.” Ik vraag veel, maar bedankt ook iedere dag, en durf vandaag de dag te zeggen: “Alles wat ik wil bekom ik.”
Greet Selderslaghs van Art of Good Living
Het is net het besef van de eindigheid dat het leven intenser maakt. Confrontatie met de dood doet ons kwetsbaarheid ervaren, leert ons relativeren, ons leven in een ander perspectief te zetten, afstand te nemen. En nodigt ons uit dat wat we werkelijk belangrijk vinden, niet uit te stellen maar te doen; onze grootsheid te tonen en onze kracht.
Veronika Rutten
Herlinde Aerts van Ga Voor Groei
Angst voor de dood leek ik nooit te hebben, integendeel. Angst om te leven daarentegen wel. Angst om mijn leven met alle onvoorspelbaarheden en onzekerheden voluit tegemoet te treden. Om dan tot de constatering te komen dat dit in feite angst voor de dood was, voor leegte, voor niets. Angst om dood te zijn terwijl je leeft. Complex boeltje, nietwaar?
Yves Boone van B-One
In de buik van de mama zegt de ene tweeling tegen de andere : “Denk jij dat er leven is na de geboorte?” Waarop de andere een afwijzende blik gooit: “Nu kunnen we alles, maar als we geboren worden vergeten we weer te leven. We zullen druk bezig zijn om onze ouders weer wakker te maken.”
Hilde Van Bulck van Samtati
Door het overlijden van mijn man heb ik op een intensieve en bijzondere manier kennis gemaakt met de dood. De dood als een waarheid van het bestaan aanvaarden, kan je angst verminderen en zelfs doen verdwijnen. Geboorte is het tegendeel van de dood, niet het leven. Het leven is eeuwig. Elke confrontatie met dood doet je beseffen dat je met volle teugen mag leven.
Johan Warmenbol van Executive Wisdom
Ik ervaar de dood als het overgaan naar een andere dimensie, zoals de geboorte dat ook is. Intentioneel kan ik contact maken met de spirit van overledenen. Uit zulke contacten en uit getuigenissen van bijna-doodervaringen weten we dat mensen die overlijden goed ontvangen worden aan de andere zijde.
Daarom zie ik geen reden tot angst om dood te gaan. Naast het toelaten is het ook van belang er niet in te blijven hangen.
Marcel Hendrickx van het Ontwikkelingsinstituut
Leven en dood zijn twee delen van één geheel. Zonder dood geen leven, en omgekeerd. Het is helend om ons daar bewust van te zijn en om dit feit te aanvaarden. Leven met de zekerheid dat de dood vroeg of laat komt, nodigt ons uit om intenser van elk moment te genieten. En dat is toch waarom we hier zijn, niet?
Sandra De Clercq van de Enneagramschool
Als kind was ik al gefascineerd door reïncarnatie. Voor mij is het een ‘innerlijk weten’ dat we als passanten vooraf bepaalde lessen komen leren in dit leven. Sterven is voor mij dan ook makkelijker dan geboren worden. Sterven is naar huis gaan, bevrijd worden van ons beperkend lichaam en ons ego. Enkel onze ware zielskern blijft dan over.
Erik Habraken van Assayya
Ik zie de dood niet als het einde maar als overgang naar een nieuwe vorm. Als we ons losmaken van de materialistische, emotionele dingen waar we zo gehecht aan zijn, bevrijden we ons zelf van angsten en worden we wie we waren toen we geboren werden, puur en eenvoudig. Dan wordt ‘doodgaan’ of overgaan naar een andere vorm gemakkelijker.
Nadja Talpaert van Notice the difference
Vanuit mijn beleving is er alleen maar leven en geen dood, omdat ik de dood zie als een overgang naar een andere dimensie waarbij de opdrachten gewoon verder lopen. Dood is in dit geval een uitnodiging om de balans op te maken over welke levenslessen al geïntegreerd werden en welke nog verdiept dienen te worden.