Het is een kleurrijk team, de vaste bende van het digitaal platform ‘We are the CHANGE’. CHANGERS, noemen ze zich en dat zijn ze ook. Ze bekijken het leven met zijn fluwelige en zure kanten vanuit mildheid, en zoeken naar positieve verandering waar nodig. En daarvoor stappen ze pront van de geijkte paden af.
21 juni 2021. Vier keer per jaar verzamelen de CHANGE-partners om ervaringen, inzichten, ideeën en – natuurlijk ook – wederzijdse sympathie met elkaar te delen. Corona laat fysieke ontmoetingen nog niet toe, maar de prikkelende verbinding via het scherm is er niet minder om.
Beter nieuws
Dat de wereld ferme tikken krijgt en er evengoed zelf uitdeelt, laat geen mens onberoerd. Het nieuws dat ons via de krant, televisie of virtuele kanalen bereikt, bulkt van de negatieve informatie. Natuurlijk willen we goed geïnformeerd zijn en ons hoofd niet in het zand steken. Maar kan het af en toe toch een tíkkeltje positiever?
Gina De Groote die het concept ‘We are the CHANGE’ op haar palmares mag schrijven, opent de virtuele samenkomst met een krachtige vraag. ‘Wat speelt er vandaag in de wereld – hoe ver of hoe dichtbij ook – waar jij als CHANGER, met jouw specifieke missie, een oplossing voor kan aanbieden?’ Bàm! Van een stevige entree gesproken.
Hippocrates wist het wel
Christel Stevens bijt de spits af. Dat ze vanochtend een artikel had gelezen over het plastic in zee. En dat haar dat meteen bij Hippocrates bracht die duizenden jaren geleden al stelde: van één derde van wat we eten, leven wij; van de overige twee derden leven de artsen…
‘Vandaag gaat de aarde zwaar gebukt onder het teveel aan verpakking van wat we te veel eten, en wijzelf onder de overmaat aan nutteloos voedsel. Als we ons nu ’s zouden beperken tot eten wat we nodig hebben, dan behoeden we niet alleen onszelf voor chronische ziekten, maar redden we ook de aarde. En daar kan iedereen gewoon à la minute mee beginnen. Daar hoef je je niet meteen grootse manoeuvres bij voor te stellen, hoor. Gewoon al ’s in een dagboekje noteren wat die overbodige twee derden zijn, en opmerken hoeveel centjes je daarmee uitspaart.’
Slik, te veel plastic
Johan Warmenbol pikt er enthousiast op in. ‘Dat bedrag kan je eventueel investeren in een boeiend project dat the plastic waste tegengaat; ik ben er zelf actief bij betrokken, trouwens. Er is een oplossing ontwikkeld om het zachte plastic om te vormen tot de bron waar het vandaan komt, zuivere petroleum dus. België krijgt dit jaar zo’n installatie; de funding is volop bezig en gaat over heel de wereld. We hebben zeer goede hoop dat de gigantische hoeveelheid plastic weldra begint te slinken.’
Vaccins en thee
Het gesprek draait – hoe kan het ook anders – in de richting van corona en de vaak omstreden vaccins. Iele Steen neemt het woord en legt uit waarom ze zich niet laat vaccineren. Een gefundeerde en transparante visie… ‘Bij onderwerpen waar zo ontzettend veel informatie over verschijnt, is de vraag niet zelden: is het waar of is het niet waar? Daarom: voel wat voor jou juist aanvoelt en gun iedereen zijn eigen mening zonder te oordelen. Dat doe ik ook’. Haar tip is om je lichaam gezond te houden met natuurlijker middelen, zoals thee van dennennaalden, steranijs of venkelzaad.
Too much information
‘Klopt’, vult Sara Borremans aan. ‘De informatiestroom was nog nooit zo groot, en weinig mensen weten hoe ze ermee moeten omgaan. Wie dit kan zien als een persoonlijke groeikans, verlegt een grens. Want als er telkens bepaalde info op je afkomt, betekent dat dat je zelf een gelijkaardige vibe uitstuurt. Bevalt je dat niet? Stel je dan de vraag: wat kan ik – online en offline – aan mijn gedrag veranderen om ander nieuws aan te trekken.’
‘Je voeden met andere informatie,’ zegt Gina, ‘dat is exact het doel van het ‘We are the CHANGE’-platform.’
Het licht zien
‘We leren om in ons eigen energieveld te blijven’, haakt Carolien Flecijn aan. We houden onze eigen trilling zo hoog mogelijk. Ik schrijf zelf muziek, met een soort van mantra’s in verwerkt, en ik geloof er sterk in dat klanken helend zijn. We zijn allemaal één, en allemaal gelijk en in the end is alles licht en liefde.’
Homeopathie
Eduard Van den Bogaert wil iets met ons delen. Dat we moeten doen wat ze ons het laatste jaar verboden hebben, vindt hij. Kunst, muziek, zingen, reizen, mensen ontmoeten. ‘Zoals de alchemisten zeiden: we moeten onze liefde en kracht samen vergroten om iets moois te bouwen waar iedereen zich kan voeden met wat mooi is. Energie geven, energie nemen.’
Eduard is dokter en bewandelt graag het sjamanistische, homeopathische pad. Hij heeft een nieuwe verdunning op punt gesteld – het bewijs volgt nog –die op hoog niveau werkt. ‘Met deze remedie maak je de magie weer wakker …’
Even voelen, graag
‘Het klinkt misschien raar, maar leer voelen dat je ademt’, zegt Tine De Valk. ‘Vóelen dat je hart klopt, je contact met je lichaam en jezelf herstellen. Als je je hart groter maakt, gaat alles veel beter stromen en beland je als vanzelf in een hogere trilling.’
Els Lightness beaamt dat. ‘Trouw blijven aan jezelf is toch zo belangrijk. En welke keuze een ander ook maakt, die verdient evengoed respect.’
‘Hoe vaker je laat zien dat dingen anders kunnen, hoe meer mensen erover gaan nadenken’, vindt Veronika Rutten. Nieuws hoeft je niet per se te beïnvloeden, hoor, en het is gezond om niet zomaar alles meteen te geloven. Even naar binnen gaan en voelen wat er daar werkelijk speelt, luisteren naar wat jouw waarheid is: dat houdt je bij jezelf. Stilte is een goede raadgever.’
Zwart-wit, liever niet
‘Ik brei voort op wat er gezegd is over zwart-witdenken, het oordelen, jij dit en jij dat’, zegt Monique Enhus.
‘Er is toch zoveel haat aanwezig. Maar ik geloof ook wel dat we soms eerst door de smurrie moeten. Mensen die niet gewend zijn om aan introspectie te doen, geef ik graag het advies om via kleine oefeningetjes irritaties en frustraties onder ogen te zien, ze zachte aandacht te geven en los te laten. Voelen wat je werkelijk voelt. Compassie is een grotere genezer dan het beste medicijn.’
‘Veel mensen zitten vast in hun hoofd, in hun verhalen’, vult Cindy Vranken aan. De sleutel tot de oplossing is: naar binnen gaan, minder met de vinger wijzen en uit de slachtofferrol kruipen. Wij zijn de creator van ons eigen leven, toch? Dan is het ook logisch dat wij zelf aan het stuur ervan gaan zitten en verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen creaties. We hebben nooit geleerd om echt te voelen en mensen vergeten te vaak hoe krachtig ze zelf zijn.’
De taal van de natuur
Fabina Vanhalteren steekt van wal. Dat de natuur tegen ons spreekt, eerst lief, met voorzichtige signalen dat we verkeerd bezig zijn. En dan strenger, met grotere reacties en dito gevolgen. ‘Overstromingen, aardbevingen, uitbraak van virussen: wie niet horen wil, moet voelen, lijkt het.’
‘En dat terwijl er zoveel (genees)kracht voorhanden is, onder onze neus. Kruiden bieden niet zelden oplossingen voor bepaalde problemen of aandoeningen. De natuur zorgt voor ons, en we zijn er nog te vaak blind voor.’
Wordt vervolgd …
Er zit vuur in die CHANGERS. Ze hebben allemaal op hun eigen manier de intentie om van de wereld een betere plek te maken. Eentje met meer respect, minder frustraties en angst, met meer voelen, milder denken en nog meer doen. Alles vanuit het hart.
Voor Gina het gesprek afsluit, vraagt ze nog even aan iedereen om met één woord samen te vatten wat deze samenkomst voor elkeen betekende. ‘Hartverwarmend. Verbinding. Dankbaar. Licht. Warmte. Gelukkig. Essentie. Afstemming. Lachen. Coöperatie. Gelijkgestemden. Eenheid. Power. Vreugde.
The more CHANGERS, the better our world. That’s for sure.
Meer info over alle geciteerde CHANGERS vind je in de CHANGERS-Gids.